Drzewa to nasz wielki skarb. Wydaje się więc słuszne, aby pokazać dzieciom, jak są one cenne. Sprzyja temu urokliwa jesień i Dzień Drzewa obchodzony 10 października. Wykorzystując naturalną ciekawość dziecka, przystąpiliśmy w oddziale przedszkolnym do realizacji zajęć poświęconych drzewom. Inspiracją działań była „Bajka o drzewie” Elizy Piotrowskiej. Wprowadziła ona przedszkolaków w świat przyrody i pozwoliła nią się zachwycać jak nigdy dotąd. To one – piękne i wysokie drzewa – chronią nas przed letnim żarem i spiekotą. I one, cudownie kolorowe jesienią, zimą kryją się pod białymi czapami śniegu, by wiosną ponownie zazielenić się młodymi listkami, wśród których znowu zagnieżdżą się ptaki. Tak pokrótce można streścić bajkę, która uświadamia dzieci jak wiele lat trzeba, by drzewko stało się potężnym drzewem. Podążając w tym kierunku, dzieci próbowały policzyć słoje na drewnianych krążkach i oszacować wiek drzewa, z którego pochodziły. Wyruszyły też na spacer, podczas którego wnikliwie obserwowały wybrane drzewo, tuliły je i składały podziękowania. Dotykały kory i wdychały jej zapach. Zastanawiały się, ile drzewo ma lat, jak wyglądało jego miejsce, kiedy było zaledwie pędem, jakiej historii było świadkiem. Potem dzieci posadziły swoje drzewko, inicjując w ten sposób akcję sadzenia Drzewek Radości z rodzicami w przydomowym ogrodzie. Będą o nie dbać i przypatrywać się jak rośnie podczas zabaw plenerowych. Na macie do kodowania poszukiwały miejsca lasu, a podczas zajęć plastycznych wykonały kolorowe drzewa za pomocą wydzieranki. Jesienny pomysł na zabawę dzieci z drzewami okazał się ciekawym rozwiązaniem edukacyjnym, a poniższe wezwanie może otworzy serca innych na piękno naszych drzew.
Pokochajmy nasze drzewa,
w których ptak niejeden śpiewa.
Śpiewa piosnkę smutną i wesołą.
Ci, co słyszą, niech słuchają wkoło.
Smutną, gdy gałęzie łamią dzieci.
Wesołą, gdy deszcz pada i słońce świeci.
Wtedy drzewko rośnie i zielone listki ma.
Cieszy się, bo żyje i w nim życie trwa.
