Szkoła Podstawowa w Kamieniu - „NASZ PIĘKNY JĘZYK” – OBCHODZIMY DZIEŃ JĘZYKA OJCZYSTEGO

„NASZ PIĘKNY JĘZYK” – OBCHODZIMY DZIEŃ JĘZYKA OJCZYSTEGO

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego został ustanowiony w 1999 r. i od tego roku obchodzony na całym świecie po to, aby ochronić różnorodność językową jako dziedzictwo kulturowe każdego narodu i uświadomić ludziom, że część tych języków jest zagrożona wyginięciem. Dzień ten najlepiej świętować z miłośnikami literatury, kultury i językoznawstwa, którzy język polski znają jak własną kieszeń i żadne łamańce językowe nie są im straszne. Do takich właśnie osób należy Pani Justyna P. – polonistka, która swą osobą zaszczyciła w tym dniu dzieci z oddziału przedszkolnego. Dzień w „przedszkolu” rozpoczął się powitaniem gościa i zapowiedzią celu spotkania. Zabawę rytmiczną z klaskaniem „Wesołe przedszkolaki i język ojczysty znają, chętnie nowe słówka dziś zapamiętają” poprowadził wychowawca, a potem zaproszony gość przeczytał wiersz „O językach”. Dzieci dały wyraz swej elokwencji podczas pogadanki, zrozumiały sposoby komunikowania się zwierząt i z gotowością godną naśladowania przystąpiły do ćwiczeń, zadań i zabaw językowych. A wszystko pod czujnym okiem opiekunów. Tak więc była „Burza mózgów”, ćwiczenia aparatu mowy, zabawy: „Głuchy telefon”, „Pokaż swoją supermoc”, „To jest rebma”, „Polonistyczne Boggle”, „Zlituj się – popraw błędy”. Nie obyło się bez ciekawostek i nowych słówek, które wbrew pozorom okazały się łatwe do powtórzenia przez dzieci starsze. Zaproponowano również przedszkolakom układanki wyrazów wspak i wyrazów z liter wyrazu „stokrotka” oraz  pracę twórczą pt. „Kompozycja z dziwnych znaków”. Pytanie: Co jest pięknego w języku polskim? skłoniło dzieci do szukania odpowiedzi, a wysłuchane wiersze: „Zakazane słowa” i „Moi mili” do refleksji nad własnym używanym językiem. Radośnie i z lekkim zdziwieniem odpowiedziały dzieci na przeczytany przez Panią Justynę P. tekst w mowie śląskiej. Przy rozstaniu z gościem wykazały dużo sympatii i podziękowań. Obiecały dbać o polszczyznę nie tylko od święta, bo „źle mówić i pisać znaczy krzywdzić swoją mową tych, którzy ją budowali” (J. Korczak).

 

Więcej „„NASZ PIĘKNY JĘZYK” – OBCHODZIMY DZIEŃ JĘZYKA OJCZYSTEGO”

DZIEŃ BABCI I DZIADKA

W dniu 22 stycznia 2024r. odbyło się spotkanie w Szkole Podstawowej w Kamieniu z okazji Dnia Babci i Dziadka! To niezwykły czas, kiedy możemy celebrować i oddać hołd naszym najdroższym dziadkom. Więcej „DZIEŃ BABCI I DZIADKA”

CO ZA RADOŚĆ – TAKI GOŚĆ!

Mikołaj – długo wyczekiwany, zjawił się niepostrzeżenie nie wiadomo skąd. W towarzystwie elfów przytargał ze sobą worki obfite w prezenty. Był strudzony jak przystało na staruszka, mimo to uśmiechnięty i przyjazny. Nie zawiódł i tym razem. Pamiętał, że dzieci z naszej szkoły na niego czekają. To cudowne jak wiele marzeń i pragnień spełnił w jednej chwili. Pragnienia – zna je wszystkie, jest przecież święty. A prezenty? Dla każdego! Dla Julka, co ma pomysłów wiele. Dla Kacperka, który chodzi do przedszkola śmielej. Dla Jasia trochę wstydliwego, ale zawsze grzecznego. Dla Michasi, która bawi się lalkami i dla Adusi, która śpi z kotkami. Amelka też dostanie prezent znakomity, a inni – niespodzianką okryty. Taki już zwyczaj grudniowy, że święty Mikołaj chodzi po świecie i obdarowuje prezentami przede wszystkim dzieci. Czasem także dorosłych, a wśród nich nauczycieli. Oni też mogą zasłużyć na upominki, gdy się Mikołajowi spodobają lub na rózgi, gdy zasad grzeczności nie przestrzegają. Przedszkolaki i uczniowie klas I – V podziękowały Mikołajowi za dobroć serca, zaśpiewały „Mikołajkowe piosenki’ i wyrecytowały wierszyki. Wzajemna sympatia i życzliwość sprawiła, że spotkanie było niezwykle radosne. Mikołajowi tak się u nas spodobało, że w przyszłym roku również zaszczyci naszą szkołę swoją obecnością i uśmiechem. Dziękujemy świętemu Mikołajowi i jego pomocnikom. Więcej „CO ZA RADOŚĆ – TAKI GOŚĆ!”

„ZWIERZACZEK – CUDACZEK”

To tytuł konkursu plastycznego, który został zorganizowany dla naszych przedszkolaków. Konkurs miał charakter rodzinny, co oznaczało, że dziecku mógł pomóc rodzic. Wspólne działanie pozwoliło spędzić czas w sposób atrakcyjny i efektywny. U boku rodzica dziecko poznawało możliwości wykorzystania jesiennego tworzywa przyrodniczego, przeobrażając jabłuszka, dynie, pietruszki, kasztany, żołędzie… w niezwykle imponujące zwierzaczki. Stworki wyczarowane własną pomysłowością zachwyciły jury, w skład którego weszli uczniowie klas IV – VII i osoby dorosłe, którym bliska jest na co dzień sztuka tworzenia. Królował – i tym razem – lew, który jednogłośnie został zwycięzcą konkursu, a raczej jego twórca – Krzysio Wiśniewski, który zdobył I miejsce. II miejsce przyznano Blance Jurak i Różyczce Frączek za króliczka i jednorożca. III miejsce zdobyli: Laurka Gazda, Oliwka Jakubosek i Karolek Pilichowski za owieczkę, „pękaczka” i zajączka. Pozostałe „zwierzaczki – cudaczki” również odzwierciedliły siłę wyobraźni, fantazję i kreatywność małych artystów. Można tylko się domyślać, że takim kreacjom plastycznym towarzyszyła niezwykła radość dziecka, nie tylko z osiągniętego celu, ale przede wszystkim z możliwości czerpania nauki z umiejętności i doświadczenia rodziców. Dziękujemy przedszkolakom i ich rodzicom za wielkie zaangażowanie, a darczyńcom za pamiątkowe dyplomy i upominki dla każdego uczestnika konkursu.

Więcej „„ZWIERZACZEK – CUDACZEK””

„POKOCHAJMY NASZE DRZEWA” – OBCHODZIMY ŚWIATOWY DZIEŃ DRZEWA

Drzewa to nasz wielki skarb. Wydaje się więc słuszne, aby pokazać dzieciom, jak są one cenne. Sprzyja temu urokliwa jesień i Dzień Drzewa obchodzony 10 października. Wykorzystując naturalną ciekawość dziecka, przystąpiliśmy w oddziale przedszkolnym do realizacji zajęć poświęconych drzewom. Inspiracją działań była „Bajka o drzewie” Elizy Piotrowskiej. Wprowadziła ona przedszkolaków w świat przyrody i pozwoliła nią się zachwycać jak nigdy dotąd. To one – piękne i wysokie drzewa – chronią nas przed letnim żarem i spiekotą. I one, cudownie kolorowe jesienią, zimą kryją się pod białymi czapami śniegu, by wiosną ponownie zazielenić się młodymi listkami, wśród których znowu zagnieżdżą się ptaki. Tak pokrótce można streścić bajkę, która uświadamia dzieci jak wiele lat trzeba, by drzewko stało się potężnym drzewem. Podążając w tym kierunku, dzieci próbowały policzyć słoje na drewnianych krążkach i oszacować wiek drzewa, z którego pochodziły. Wyruszyły też na spacer, podczas którego wnikliwie obserwowały wybrane drzewo, tuliły je i składały podziękowania. Dotykały kory i wdychały jej zapach. Zastanawiały się, ile drzewo ma lat, jak wyglądało jego miejsce, kiedy było zaledwie pędem, jakiej historii było świadkiem. Potem dzieci posadziły swoje drzewko, inicjując w ten sposób akcję sadzenia Drzewek Radości z rodzicami w przydomowym ogrodzie. Będą o nie dbać i przypatrywać się jak rośnie podczas zabaw plenerowych. Na macie do kodowania poszukiwały miejsca lasu, a podczas zajęć plastycznych wykonały kolorowe drzewa za pomocą wydzieranki. Jesienny pomysł na zabawę dzieci z drzewami okazał się ciekawym rozwiązaniem edukacyjnym, a poniższe wezwanie może otworzy serca innych na piękno naszych drzew.

Pokochajmy nasze drzewa,
w których ptak niejeden śpiewa.
Śpiewa piosnkę smutną i wesołą.
Ci, co słyszą, niech słuchają wkoło.
Smutną, gdy gałęzie łamią dzieci.
Wesołą, gdy deszcz pada i słońce świeci.
Wtedy drzewko rośnie i zielone listki ma.
Cieszy się, bo żyje i w nim życie trwa.

Więcej „„POKOCHAJMY NASZE DRZEWA” – OBCHODZIMY ŚWIATOWY DZIEŃ DRZEWA”